USA.nl - Cheerleaden: radslagen, danspasjes en spierpijn

Door Pauline den Hartog Jager

Terwijl we door de gangen van het Amsterdams Lyceum naar de gymzaal lopen, waan ik me even op de set van een Amerikaanse highschoolserie. Maar zodra we de sportruimte betreden, zijn we terug in Nederland. De popi-jopi en soms wat gemene cheerleaders uit de films hebben plaatsgemaakt voor een groep gezellige en vlotte groep meiden en de strenge juf door de vrolijke Emeline.

'Nog tien keer, kom op!' Met een rood aangelopen hoofd druk ik mij nog tien keer op. De 2,5 uur durende training blijkt pittiger dan verwacht. Het eerste gedeelte bestaat grotendeels uit de warming-up en krachttraining, gevolgd door een uur danstechniek en -choreografie en een uur turnen of acrobatiek. 'Cheerleaden is eigenlijk een heel brede dansvorm,' legt Emeline uit. 'Naast het danspakket zit er ook een groot sportelement bij. En het wordt steeds populairder in Nederland!'

Emeline heeft zelf zes jaar bij de Amsterdam Admirals gezeten, de bekendste groep cheerleaders die Nederland gekend heeft. Een paar jaar geleden werd de Nederlandse Football League opgeheven, en daarmee ook de Admirals. Een paar jaar geleden begon het cheerleaden weer te kriebelen, en richtte ze samen met haar zus de Cheerleading School Amsterdam op, onderdeel van de iHTs (Internationale Hogeschool voor Theaterstudies).

Met een grote glimlach op het gezicht laten de danseressen een stukje van hun choreografie zien. Dit ritmische gedeelte van de training lijkt op een dansles, maar er is toch een wezenlijk verschil: de armbewegingen. 'Let's go!' roepen de meiden en klappen twee keer in hun handen, gevolgd door de 'High V', een beweging waarbij de cheerleaders met beide armen in de lucht staan.

'Dit is leuk!' fluistert vriendin Marike mij toe. En gelijk heeft ze. Doordat het de taak van de cheerleaders is om het publiek aan te moedigen mee te juichen, word je automatisch vrolijk. 'Dat is wat de stijl met je doet', zegt Emeline. Merel (16) zit al twee jaar in de groep en is het daar helemaal mee eens. 'Het is als lachtherapie. Je moet lachen, dus wordt je vanzelf blij.'

Als we bij het turngedeelte aankomen, vergaat het lachen mij alleen snel. Het is zeker tien jaar geleden dat ik voor het laatst een handstand heb gemaakt, laat staan een handstand koprol of een radslag! Marike blijkt ondertussen stiekem op turnen gezeten te hebben en waar ik ontzettend trots ben dat ik voor het eerst in mijn leven een handstand koprol maak, springt zij zonder enige moeite in handstand over een kast heen.

Het afwisselende element van cheerleaden is precies wat de meiden hier zo leuk vinden. Goya (14): 'Gewone dansles vond ik saai, maar dit is veel leuker. Doordat alles samen komt, is het meer een uitdaging. En ik merk dat ik echt een betere conditie krijg!'

De meiden van Cheerleading School Amsterdam treden af en toe op bij evenementen. 'Zo krijgen ze het cheergevoel te pakken,' zegt Emeline. 'Ons doel is om de school steeds groter te laten groeien en bekender te worden in Nederland.’

Onze conclusie is duidelijk: cheerleaden is lang niet zo makkelijk als het lijkt, en vooral een stuk zwaarder dan verwacht. Een goede workout is het zeker: vier dagen later heb ik nog steeds spierpijn...